نامه شماره6

اه عزیزم عزیزم عزیزم 

دلم برایت تنگ است .

  حاله من بدنیست یعنی هیچ جای بدنم درد نمیکند اما اگر بخواهی حاله مرا عمیق تر جویا بشوی باید بگویم به هیچ وجه از زندگی خوشم نمی اید 

زندگی برایم کشنده و رنج اور است پیوسته به از بین رفتن روحیه ام کمک میکند همیشه فکر میکنم که برای مردن خوب هستم  زیرا کسی برایم ارزشی قائل نیست وشخصیتم مثل یخ اب میشود هیچ کس درد مرا نمیفهمد من جسمم را کشته ام تا به خاطره تو وفادار مانده باشم

مهــــــــــــدی بخدا همین برای من کافی است که فکر کنم شب ها درازی را در اغوش تو خوابیده ام وقلب تو روی سینه ام تپیده 

مهـــــــــــدی بعد از تو هیچ کس را نمیتوانم دوست داشته باشم

 خوشمزگی های اطرافیانم بیشتر به دلقک بازی شباهت دارد چون پیوسته تو رو به یاد دارم  و تو برایم به معیار مقیاسی هستی که من با ان دیگران را میسنجم 

مهدی من بخدا مستحق  این سرنوشت نبودم تو حرفم را میتوانی باور کنی زیرا من همیشه مال تو بودم و حتی یه لحظه هم در دوست داشتن تو تردید نداشته ام 

مهــــــــــــــــــــــــــــــدوک بگزار انها که خیلی کم تر از من به تو نزدیک بوده اند از وجود تو شاد شوند

من که اولین تپش های عاشقانه ام باتو بود ...

دیگر نمیتوانم بنویسم اشک هایم اجازه نمیدهد

من به امید خواب هایی که شبا میبینم روز ها رو دوام میارم